Αξιολογητές εκδοτικών οίκων: Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Στην εποχή της απόλυτης σαλαμοποίησης της ελληνικής λογοτεχνίας, του εμμηνοπαυσιακού χυλού, των συστάσεων, των μανατζαραίων, του ghosting της γελοιότητας των ίδιων των «συγγραφέων» που περιφέρονται σαν την αρκούδα ακούγοντας τα παραγγέλματα και το ντέφι του αρκουδιάρη κάποιοι «εκδοτικοί» όχι μόνο προσχηματικά καλούν, μέσω των ιστοσελίδων τους, για αποστολή κειμένων αλλά διατείνονται μάλιστα πως έχουν "αξιολογητές". Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε…

Για να έχει κάποιος ιδέα για τους λεγόμενους συστημικούς εκδοτικούς οίκους, πρόκειται για «μαγαζάκια» που κληροδοτήθηκαν μετά το θάνατο των πατεράδων στους γόνους, όταν όμως ο γόνος είναι απλά ο προνομιούχος κληρονόμος χωρίς ουσιαστικό λογοτεχνικό υπόβαθρο τότε το αποτέλεσμα είναι η περαιτέρω διακωμώδηση της ίδιας της λογοτεχνίας. Για να πούμε πάντως την αλήθεια κάποτε οι εκδοτικοί είχαν αξιολογητές και μάλιστα δεινούς. Απολαυστικές για του λόγου το αληθές είναι οι εισηγήσεις του Μιχάλη Μιχαηλίδη οι οποίες παρατίθενται στη μνημειώδη «Πινακοθήκη Τεράτων». Βέβαια τότε υπήρχαν και εκδότες και όχι άσκαστα βλήματα όπως- καλή ώρα- η Πατάκαινα.

Το ανέκδοτο πάντως που πάει ο Καφκα χωρίς συστάσεις σε κάποιον ελληνικό εκδοτικό και τον πετάνε έξω με τις κλωτσιές παραμένει επίκαιρο. Και για του λόγου το αληθές όλοι αυτοί οι κηφήνες δίνουν και συνεντεύξεις, όπως στο βυσματικό περιοδικό «Literature». Και επειδή είναι αρκούντως απολαυστικές ώστε να παρεμβληθούν τα δικά μας σχόλια. Σας παραθέτουμε τον εν λόγω σύνδεσμο χωρίς περεταίρω σχόλια…

https://www.literature.gr/i-3-megaliteri-ekdotiki-iki-stin-ellada-mas-apantoun-se-erotisis-pou-endiaferoun-epidoxous-singrafis/