Ο τίτλος είναι ελαφρώς παραπλανητικός, καθώς το σωστότερο θα ήταν να μιλήσουμε για αμόρφωτους συγγραφείς με «συστάσεις». Θα ρωτήσει κανείς, δικαιούται ένας «συγγραφέας» να είναι αμόρφωτος. Η απάντηση είναι αυτονόητη. Όταν όμως έχεις αργυρώνητους «βιβλιο-μπλόγκερ», βιβλιοφιλικές σελίδες του μουσακά, μανατζαραίους και δυστυχώς ένα προβατοποιημένο αναγνωστικό κοινό που το έχουν χειραγωγήσει μέχρι αηδίας συμβαίνουν αυτά.
Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο στάθηκε κριτική σοβαρού ανθρώπου ο οποίος (ήρωας!) κατάφερε όχι μόνο να διαβάσει μια αθλιότητα ανθρώπου ο οποίος πλασάρεται ως το το νέο πουλέν της «αστυνομικής λογοτεχνίας» αλλά και να εντοπίσει περίπου 250 συντακτικά, εννοιολογικά και ορθογραφικά μαργαριτάρια σε σύνολο 300 σελίδων (και όλα αυτά κατόπιν επιμέλειας).
Το έχουμε ξαναπεί πως μια ολόκληρη γενιά ταλαντούχων λογοτεχνών θα χαθεί ή θα θαφτεί κάτω από τα σκουπίδια που γεμίζουν τα ράφια του κάθε public, του κάθε μικρο- βιβλιοπωλείου που γεμίζει βιτρίνα για να βγάλει λειτουργικά έξοδα, της κάθε χορηγούμενης που φιλοξενούν free press κιτρινοφυλλάδες.
Ο παρατεταμένος λογοτεχνικός Μεσαίωνας φυσικά δεν είναι ανώνυμος, εκπροσωπείται, πριμοδοτείται και προμοτάρεται από το κάθε παραμάγαζο που ασελγεί στο σώμα του γραπτού λόγου, της κοινής λογικής του υγιούς κριτηρίου.
Κι αν μπορούμε ακόμα να πούμε πολλά και να γράψουμε ακόμα περισσότερα κρατάω προσωπικά μόνο τη φράση που μου είχε πει κορυφαίος συγγραφέας το όνομα του οποίου δεν θα αναφέρω για λόγους δικής του ταπεινότητας.
«Οι εκδοτικοί λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος αλλά και τις δικές τους αυτοακυρώσεις»
Αυτά κύριοι.
Και καληνύχτα μας…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου