Και φτάνουμε στην ερώτηση του εκατομμυρίου; Καθώς βλέπετε στο Ελλάντα ακόμα και τα αυτονόητα κοστίζουν. Κακά τα ψέματα, το παιδικό βιβλίο αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες φάμπρικες της βιβλιοπαραγωγής για προφανείς λόγους. Μικρή εντύπωση λοιπόν προκαλεί που διάφορα λογοτεχνικά «παρατράγουδα» στρέφονται προς τα εκεί με παρότρυνση των εκδοτικών παραμάγαζων τους.
Καθώς αναρωτιέται η αλανιάρα η Μπούρα ή ο μπετόβλακας γόνος Καστανιώτη, τι τους έχουμε τόσους «συγγραφείς» για να κάθονται; Εύλογοι προβληματισμοί και φυσικά αφουγκραζόμαστε την αγωνία τους. Εδώ που τα λέμε πόσο να πουλήσει ο περίγελος ο Τσίτας; Όσο και να σπρώξεις, όσα «βυσματικά» παράσημα και να του δώσεις το κοινό μπορεί μεν να είναι προβατοποιημένο αλλά δεν είναι και εντελώς ηλίθιο. Καλύτερα στην τελική να αγοράσει μια Μαντά ή μια Παπαθανασοπούλου…
Ωστόσο η ιστορία του παιδικού βιβλίου, το οποίο εκφυλίζεται μαζί με την λογοτεχνία ενηλίκων, εφήβων, προσκόπων και δεν συμμαζεύεται δεν είναι τόσο απλή. Μπορεί μια καλή εικονογράφηση να σώζει μερικώς την κατάσταση αλλά το να υποβιβάζεις τον κάθε σαβούρη που έχεις στο παιδικό για να βγάλεις τα έξοδα συνοψίζει όλες τις παθογένειες των εκδοτικών παραμάγαζων.
Για να το κάνουμε πενηνταράκια η λογική του εύκολου και κοντόφθαλμου κέρδους δεν επηρεάζει μόνο το παρόν αλλά διαμορφώνει και το μέλλον. Η μακροχρόνια ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη, όχι μόνο στις στις παιδικές ψυχές αλλά και το ήδη χαρχαλεμένο κουφάρι της λογοτεχνίας...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου