Τα σούργελα της λογοτεχνίας

Ένα νέο παρα-λογοτεχνικό σύστημα το οποίο αγγίζει συγκεκριμένες διατάξεις του ποινικού κώδικα αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια. Πρωταγωνιστές σε αυτό επαγγελματίες παπατζήδες, λαμόγια, κηφήνες και αργόμισθοι της βιομηχανίας του βιβλίου αλλά και οι λεγόμενοι «χρήσιμοι ηλίθιοι», "συγγραφείς" των δεκαπέντε αντιτύπων δηλαδή που γίνονται αποδέκτες των πάσης φύσεως ξεροκόκκαλων που τους πετιούνται.

Τα «βραβεία» της Εταιρείας Συγγραφεών ανέδειξαν ίσως περισσότερο από κάθε άλλο πανηγυράκι το σηπτικό αυτό σύστημα αφού για να το θέσουμε απλά τόσο οι διοργανωτές όσο και οι «βραβευμένοι» ήταν ένας και ένας. Να αρχίσουμε από τη Σοκόλη που μασαμπούκωνε προκαταβολές ανυποψίαστων λογοτεχνών χωρίς να προχωράει ποτέ στην έκδοση των βιβλίων τους, τον πρόεδρο του ΟΣΔΕΛ που τείνει να γίνει ο νέος ΑΕΠΙ, τον Καλοκύρη που «έμπασε» συγγενή του στη βραχεία λίστα βραβεύσεων. Δεν θα αναφερθούμε καν εδώ στον φορέα παρωδία που ονομάζεται «Εταιρεία Συγγραφεών» καθώς τον έχουμε "γλεντήσει" παντοιοτρόπως με τις αποκαλύψεις μας για τις αδιαφανείς επιδοτήσεις που μασαμπούκωσε.

Όσο για τους βραβευθέντες περισσότερο και από την έλλειψη ταλέντου μας εντυπωσίασε η φαιδρότητα τους. Όπως βλέπεται και στην κέντρικη φώτο το μότο θα ήταν «κόψε φάτσα και βγάλε συμπέρασμα». Άλλα τα συμπεράσματα θα ήταν και πιο εμπεριστατωμένα σίγουρα με μια ματιά στη δουλειά τους… Αντιγράφουμε τους στίχους της Εύας Παπαδάκης (Ο μουσάτος της φωτογραφίας είναι αυτή αλλά στο θέμα του αυτοπροσδιοριμού εμάς δεν μας πέφτει λόγος)

«Μικρό μου πόνυ,

Μην τρομάζεις, όταν τρομάζουν.

Όταν δεν νιώθεις τίποτα, να πίνεις νερό.

Φάε ντοματούλες τώρα, μετά θα σε φάνε τα εξωτερικά».

Ανάμεσα σε τόσους αξιολογότατους λογοτέχνες αυτή είναι η λογοτεχνία που «βραβεύεται». Όπως και η άλλη της Μαρίας Καντ (Δίπλα στο καμάρι με τα κουδούνια). Όπως θα λεγε και ο αξεπέραστος Τζιμάκος, "My favorite philosopher is Cunt, not Emmanouel Kant but your Cunt".

Το χουμε άλλωστε ξαναπεί, η Ελληνική λογοτεχνία έχει τεράστια ανάγκη τα σούργελα που θα μεγιστοποιούν τον βαθμό παρενδυσίας της, όσο οι πανηγυρτζήδες στο παρασκήνιο θα περιδρομιάζουν τον άμπακο…