Ο Αρτεμίδωρος ο Πενταπολίτης, έφτασε αργοπορημένος στην αγορά, της συριακής Έμεσας. Εκεί, τον περίμεναν πολλή ώρα οι άρχοντες κι ο λαός. Είχαν μαζευτεί και διάφοροι ξένοι επισκέπτες και έμποροι που δραστηριοποιούνταν στην πλούσια πόλη, που βρισκόταν, όπως κι όλη η Συρία, υπό ρωμαϊκό έλεγχο, ρωμαϊκή κυριαρχία για να το γράψω καλύτερα.
Λίγο νωχελικά ανέβηκε στο βήμα της αγοράς κι άρχισε την ομιλία του. Συγκράτησα τα βασικά σημεία της και τα παραθέτω εδώ.
«Πολίτες της Συρίας, ο λόγος μου θα είναι έμπλεος λογικής και ουσίας. Oι ανόητοι γέμισαν τη γη, κυριαρχούν παντού. Ελαύνουσα η βλακεία, αποτιμάτε από τους γραφολόγους ως κοινωνικό θέλημα και πρόβλημα. Θα έλεγα αυξητικά κινούμενο.
Μα, γιατί η ανοησία είναι προτιμητέα; Το ερώτημα χρήζει άμεσης εξήγησης. Γνωρίζω την απάντηση και μάλιστα πολύ καλά. Γιατί κατά βάση, η προτίμηση στη βλακεία στερείται δύο πραγμάτων: της φαντασίας και του συναισθήματος. Οι ανόητοι λατρεύουν την τεχνητή ευτυχία κι ό,τι την ενισχύει. Οι πολλοί γίνονται ανόητοι από ευκολία, και αν είναι κι όμορφοι - αυτομάτως- μεταβάλλονται σε άτρωτα όντα. Ηρακλειδείς στον δρόμο της αποκοιμισμένης εντροπίας. Φαίνεται ότι όλα αυτά ενισχύουν τη διαπίστωση: πως οι ανόητοι νικούν κι οι έξυπνοι είναι οι ηττημένοι του σύμπαντος. Όχι συμπατριώτες μου, μεγάλο λάθος. Η σοφία αναγνωρίζει τη ματαιότητα της ζωής, την ομορφιά και τη νομοτέλειά της. Αυτά, κανένας βλάκας δεν θα τ’ αντιληφθεί, ποτέ.
Αλλά μιας και έχουμε πολλούς λεγεωνάριους στη Συρία, θα αναφέρω και μια παράμετρο, που αφορά τους βλάκες και την κατάταξή τους, στη σειρά των λεγεώνων (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Μήπως ο φιλόσοφος δεν περιέλαβε τους μικρόνοες στην τάξη των φυλάκων-λεγεωναρίων; Γιατί οι φύλακες είναι καλή και τίμια εργασία, μετά απολαβών. Φύλακες λοιπόν, των αποθηκών άρτου και οίνου, ανθρωποφύλακες της ευταξίας και της πολιτείας. Πρέπει να είναι προστατευμένες οι επιθυμίες, που συντηρούν την ύπαρξη, διασκεδαστικά κι όχι σοβαροφανώς. Διαχρονία της ρωμαλέας βλακείας, κυριαρχία των σωματικών ιδιοτήτων και ενστίκτων.
Όμως οι ανθρωποφύλακες δεν στερούνται της δύναμης και της λειτουργικής εκπαίδευσης για γενικές δολοφονίες (πέρα από τη φύλαξη). Κρίνεται απαραίτητη μια τέτοια διδασκαλία για την απόκτηση περισσότερων αγαθών. Γι’ αυτό πολλοί ανόητοι σπεύδουν να καταταγούν στους φύλακες - λεγεωνάριους. Ένας ρωμαλέος κεντυρίων, αξίζει όσο δέκα Πλάτωνες. Ποιος σοφός θα μπορούσε καθημερινά να τρώει γερά, να πίνει, ξανοίγοντας θεάματα, να οχεύει όλες τις μέρες του χρόνου και φυσικά να δολοφονεί ό,τι είναι εμπόδιο σε αυτές τις βασικές λειτουργίες; Και να συμπληρώσω, να πληρώνεται τακτικά από το δημόσιο ταμείο. Η επιβίωση της σημερινής πολιτείας και του οργανωμένου πολιτισμού είναι έργο των μικρόνοων φυλάκων.
Και κάτι ακόμα, στους βλάκες επικρατεί απόλυτα η βασική επιθυμία να οργανώνονται σε κάθε είδους κλίκες, κυρίως αυτές που τιτλοφορούνται: πολιτικά κόμματα, ιπποδρομιακές ομάδες, συντεχνιακές ενώσεις, πολύχρωμοι δήμοι. Αγελαία συμπεριφορά και ανύπαρκτη σκέψη, μετά αμοιβών και ζητωκραυγών. Αποκτούν ένα σωρό δυνατότητες εκεί μέσα: συκοφαντίες, κολακείες, ραδιουργίες, υβρεολόγια, αναξιοκρατίες, οινοποσίες και κάπου κάπου επιτρεπόμενες διαστροφές μετά παρενδυσιών, ό,τι πρέπει για να είσαι ένας βλάκας και μισός, μια ολόκληρη ζωή».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου