Στο Καρτέλ έχουμε γλεντήσει παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως την εκδοτική μούργα αλλά και τις συμβεβλημένες μαζορέτες τους. Επίσης έχουμε επισημάνει πολλάκις το κακό που συντελείται στα γράμματα αλλά και την υπονόμευση μιας ολόκληρης γενιάς ταλαντούχων λογοτεχνών κάτω από μια χωματερή Διβανοείδων…
Η αλήθεια είναι πως ένας σπουδαίος συγγραφέας έχει πολλά αντικίνητρα, δεν είναι μόνο οι πόρτες των ανίδεων γόνων αλλά και τα γιουσουφάκια ($$$) των πάσης φύσεως εντύπων που γνωρίζουν καλά πως κάθε «αγιογραφία» περνάει από το έντερο. Ωστόσο κάθε φορά που ένα καλό κείμενο περνάει σε κάποιο underground περιοδικό υπενθυμίζει στον ταλαίπωρο αναγνώστη ο,τι πέρα από τα σκουπίδια που του σερβίρουν υπάρχει και πραγματικά εξαιρετική λογοτεχνική παραγωγή.
Δεν υπάρχει λοιπόν καλύτερος τρόπος για να εκθέσεις το σύστημα από ένα καλό διήγημα ή ακόμα και ένα καλό βιβλίο έστω και αν αυτά παράγονται ενάντια σε όλα τα προγνωστικά, ενάντια σε μια άνιση διανομή και φυσικά τη σιωπή των πάσης φύσεως σφογγοκωλάριων των γνωστών κωλοφυλλάδων.
Μην ξεχνάμε πως το κριτήριο του αναγνωστικού κοινού, όσο επηρεασμένο και διαστρεβλωμένο από τις απόπειρες εκμάθησης του στο χυλό και τη μετριότητα είναι πάντα εκεί ώστε ο κάθε «σαλονάτος» συγγραφέας να του προκαλεί το γέλωτα και ο κάθε ταλαντούχος που ανακαλύπτει, κάθε τόσο, κάτω από τα σκουπίδια την απορία «Μα καλά, αυτόν γιατί δεν τον προσέχει κανείς;»…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου