Μπροστά σε λόρδους και βουλευτές, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν εντελώς διεφθαρμένοι, ο Τζον Μίλτον* ξεκίνησε να μιλά, προσέχοντας ιδιαίτερα τις λέξεις του.
«Αξιοσέβαστοι κυβερνήτες, λόρδοι και βουλευτές της Αγγλίας, έχετε ένα σωρό ελαττώματα, τα οποία όμως στην παρούσα ζωή, και στην υπάρχουσα πολιτική κατάσταση είναι μεγάλα πλεονεκτήματα για σας και για την ίδια την πολιτεία. Εσείς είστε οι στυλοβάτες της.
Πρώτα – πρώτα κύριοί μου, δεν έχετε ιδανικά. Θα μπορούσα να πω ότι δεν έχετε ιδέες ή μάλλον έχετε μικρές ιδέες, όπως είναι τα μικρά γένια που κοσμούν τα πωγωνάτα, άσπρα πρόσωπά σας. Ζείτε μόνο για την πραγματικότητα. Επιτυχία μεγάλη. Μνήμες και ρίζες ανύπαρκτες, σαν δολοφονημένες. Τις ιδέες, τις θεωρείτε σοφιστικά νεφελώματα και κραυγάζετε ότι μόνο το συμφέρον κινεί την ιστορία. Άλλες φορές το διατυπώνετε καλύτερα (έχετε την γλωσσική ικανότητα για κάτι τέτοιες διατυπώσεις). Λέτε ότι η πολιτική τού χρήματος –κάποιοι μιλούν για χρυσή, γαληνότατη δημοκρατία- δημιουργεί τις συνθήκες της (προσωπικής) ευτυχίας και ισχυροποιεί τα δικαιώματα των πολιτών.
Αλλά προχωράτε και στην ουσία των πραγμάτων. Είστε οι διαμορφωτές των γεγονότων, μοναδικότητα την οποία στερήσατε ακόμα κι από τον Θεό. Θα ανασκολοπίζατε έναν ποιητή, επειδή δεν μπορεί να πουλήσει στο μπακάλικο της γειτονιάς το εμπόρευμά του και έτσι να ‘κονομήσει τ’ απαραίτητα για τη διαβίωσή του και μετά ως τίμιος εργαζόμενος, να πληρώσει τους φόρους του στην πολιτεία και το δημόσιο ταμείο. Και στην εναλλακτική (δίνονται ευκαιρίες) να γίνει λοστρόμος στα πολεμικά σας πλοία, παιανίζοντας ανά τους ωκεανούς, το τροπάριο : «Θεός σώζοι τον βασιλέα ή τη βασίλισσα», έχουμε και ελισαβετιανές υπάρξεις στον θρόνο. Μπότες και ρούμι λοιπόν, αντί Σαίξπηρ και Μάρλοου, που θα έγραφε κι ένας γνωστός συγγραφέας.
Σας νοιάζουν αποκλειστικά η εξουσία και η ηδονή, αλλά να είναι συνδεδεμένες και με τους χρηματιστηριακούς λογαριασμούς. Αλλιώς υπάρχει ο φόβος της μόνιμης απώλειας των πολλών και παχυλών ευεργετημάτων. Κάπως ανέντιμα πράγματα όλα ετούτα για τους διαφημιστές της τιμιότητας, κύριοί μου.
Ύστερα, η τραγωδία σας είναι ότι επιτυγχάνετε όλα όσα θέλετε. Εκπλήρωση επιθυμιών. Μικροί θεοί, εν μέσω χρυσών αποχωρητηρίων. Πιστέψτε με λοιπόν, είναι καταστροφικό να καταφέρνεις συνέχεια αυτά που επιθυμείς. Και τέλος, στον μικρόκοσμό σας, υπηρετείτε πιστά την προστυχιά. Η αρετή ανήκει στις ιδέες, κι είναι ο κρυφός εχθρός σας. Βέβαια την επικαλείστε, όταν αλλάζετε τα χρυσά σας εσώρουχα, έτσι για να αποκτάτε μια αίσθηση καθαρότητας, στον βρόμικο κόσμο σας».
* Ο Τζον Μίλτον ήταν μεγάλος Άγγλος Ποιητής (1608-1674). Σημαντικότερο έργο του αποτέλεσε το ποίημα «Χαμένος Παράδεισος».
Καλό! 👏
ΑπάντησηΔιαγραφή