Όταν σας "γλεντάει" το Καρτέλ, θα το βουλώνετε...

Σε λίγους μήνες το Καρτέλ θα συμπληρώσει τρία χρόνια ζωής και πέρα από τις συγχαρητήριες επιστολές που έχουμε λάβει από ανθρώπους του πνεύματος και "κοινούς θνητούς" εισπράξαμε μπόλικη κλάψα και "παράπονα" από τους κατά συνθήκη σφογγοκωλάριους των Ελληνικών γραμμάτων.

Η αλήθεια είναι πως κατά κοινή παραδοχή υπήρξαμε λίγο μουρλοί και ακόμα δεν το έχουμε μετανιώσει. Αντί για παράδειγμα να γράφουμε πληρωμένες αγιογραφίες για τα γνωστά "στράκια" υπήρξαμε οι πρώτοι που θεσπίσαμε τα "Χρυσά βατόμουρα", αντί να κουρνιάσουμε κάτω από τη στέγη κάποιου γνωστού νταβατζή (που θα μας χαρτζιλίκωνε αναλόγως) κοπιάζαμε αμισθί για να βγάζουμε τα άπλυτα της λογοτεχνικής και εκδοτικής μούργας στη φόρα, αντί να χρησιμοποιούμε το υστέρημα μας για την "προώθηση" των βιβλίων μας σκορπώντας το στα γνωστά ΑΡΔ κινδυνεύουμε να το χάσουμε σε δικαστικά έξοδα από ενδεχόμενες μηνύσεις (ήδη στα κεντρικά μας έχουν φτάσει μπόλικες απειλές που ευτυχώς δεν έχουν μετουσιωθεί καθότι οι επίδοξοι μηνυτές πρέπει να καθαρίσουν πρώτα με χλωρίνη τη φωλιά τους).

Από μια άποψη δεν ήμαστε απλά μουρλοί, ήμαστε θεόμουρλοι αλλά όπως τραγούδαγε και ο γνωστός αοιδός "Ας τον τρελό στην τρέλα του και μη τον συνεφέρεις". Γι΄αυτόν λοιπόν το λόγο (αλλά και για πολλούς άλλους), όταν το Καρτέλ σας γλεντάει, θα το βουλώνετε...