Ο ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ (Χριστόφορος Τριάντης)

Η υψηλή κοινωνία της πρωτεύουσας άρχισε να τον κατηγορεί, γενικώς και ειδικώς. Οι λέξεις του ωμές και παθιασμένες (γραπτές και προφορικές) δημιουργούσαν αναταραχή στις αστικές και καλλιτεχνικές συνεστιάσεις. Αλλά και στις ιδιωτικές συναναστροφές η αποδόμηση των κομφορμιστικών γελοιοτήτων και των δήθεν αξιοπρεπών σχέσεων τον είχαν κατατάξει στους γραφικούς μισάνθρωπους, στους περίεργους φιλοσοφούντες (με την αρνητική έννοια πάντα).

Σε μια συγκέντρωση πολιτικών και πνευματικών προσωπικοτήτων που διοργάνωσε η προεδρία της δημοκρατίας, ασχολήθηκαν ενδελεχώς με την περίπτωσή του. Περισσότερο όμως στηλίτευαν τις ιδέες του. Ο άρτι τιτλοφορηθείς «φιλόσοφος της καρδιάς μας», πέρασε πρώτος στην επίθεση εναντίον του «Ακούς εκεί να πει ανενδοίαστα στον επίσημο ποιητή τής δημοκρατικής μας πολιτείας, ότι γράφει στιχάκια για συνοικιακούς μπερντέδες, γεμάτους με χυδαίο κοινό. Μα, επιτέθηκε και σ’ εμένα προσωπικά, λέγοντας πως είμαι ένας κόλακας υπουργών και βουλευτών, ότι μπροστά στους άλλους συνηθίζω να λέω καλές - στοχαστικές κουβέντες και μόλις γυρίσουν την πλάτη τους, τούς κουτσομπολεύω χυδαία κι αλλάζω την άποψή μου, ανάλογα με τα καλά και τα συμφέροντά μου. Συνέχισε να μου επιτίθεται και να ισχυρίζεται ότι περιγράφω τις ολοστρόγγυλες ιδέες μου για να γίνομαι αρεστός, και στην ουσία είμαι ένας ημιμαθής καμποτίνος, που παίζω ρολάκους στα καφωδεία. Μεγάλη προσβολή για έναν φιλόσοφο». Τα τελευταία λόγια τα τόνισε ιδιαίτερα.

Τότε μίλησε κι ο πρόεδρος της Ακαδημίας τεχνών και επιστημών «Είναι εξαιρετικά ανάγωγος. Γίνεται επικίνδυνος για την πνευματική ευταξία, την καλλιτεχνική δημιουργία μας». Έκανε μια μικρή παύση για να πιει λίγη σαμπάνια και συνέχισε το λογύδριο. «Είναι ένας κατάπτυστος λιβελλογράφος. Με πρόσβαλε σκαιότατα, κατηγορώντας με ότι κλέβω τα σπίτια του κοσμάκη για ένα κομμάτι ψωμί. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι έχω μερίδια σε επενδυτικές εταιρείες που κλέβουν τα σπίτια των φτωχών για ένα κομμάτι ψωμί. Τι ψέματα, τι ύβρεις. Εγώ, ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης του λόγου, να ασχολούμαι με κέρδη και ιδιοκτησίες. Παρακμή».

Φουρκισμένη σαν μαινάδα, πλησίασε την λογοτεχνική και επιστημονική ομήγυρη μια πολυβραβευμένη συγγραφέας (αγνοώ το επώνυμό της, αλλά νομίζω ότι διαθέτει το επώνυμο, τού μεγαλοεπιχειρηματία άντρα της). Άρχισε ή μάλλον συνέχισε την επίθεση «Ούτε και τις γυναίκες σεβάστηκε. Εδώ προ ολίγου, πέταξε μπροστά στα πόδια της αρραβωνιαστικιάς του, κάποια κέρματα, λέγοντάς της, πως την ενδιαφέρουν αποκλειστικά τα χρήματα και οι μεγαλοαστικές ανέσεις, πως λατρεύει ό,τι της στερεί την ελευθερία και τα όνειρα. Κατηγορίες και χλευασμοί σε δημόσια θέα και μπροστά σε αξιότιμο ακροατήριο. Κανένας σεβασμός στη σχέση τους. Είναι τελικά ένας ιδιότροπος μισάνθρωπος. Θα έλεγα ότι είναι και μισογύνης. Όλα τα κακά μαζεμένα σε ένα πρόσωπο».

Ο γραμματέας του υπουργείου πολιτιστικών υποθέσεων παρενέβη στη συζήτηση, δεν θα μπορούσε άλλωστε να μείνει σιωπηλός ένας τέτοιος άντρας «Ο λόγος του είναι ακραίος, ρατσιστικός θα έλεγα. Και είναι έλλειψη στοιχειώδους ευγένειας και ήθους να κατηγορεί τα στελέχη του υπουργείου και της μισής κυβέρνησης ότι είναι λάτρεις της παρενδυσίας και της διαστροφής. Μας κατηγόρησε ότι είμαστε μικροί Νέρωνες που οχεύουμε τους εραστές μας σε κοινή θέα και όλα αυτά τα ονομάζουμε πολιτισμό και πρόοδο. Επικίνδυνος, υποσκάπτει τα θεμέλια της προσπάθειάς μας στον χώρο του πνεύματος και ειδικότερα γελοιοποιεί τις μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν τη χώρα. Θα τον στείλω στη δικαιοσύνη για συκοφαντική δυσφήμηση. Του αξίζει τιμωρία, θα ζητήσω μεγάλη αποζημίωση. Θα τον κάνω να μου ζητάει συγνώμη γονατιστός κι αδέκαρος».

Ακούστηκε κάτι σαν απαντητικό σχόλιο σε όλα όσα είχαν ειπωθεί για τον μισάνθρωπο «Δεν τον φοβίζουν οι τιμωρίες και οι μωρολογίες σας. Είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος, δεν μπορούν να τον κατατάξουν κάπου. Είναι πέρα από το κακό και το καλό ».