Μια είδηση που πέρασε στα ψιλά αν και θα έπρεπε να σταθεί επάξια στην κορυφή της επικαιρότητας, ένας λογοτέχνης (όχι συγγραφέας, ποιητής, πεζογράφος) αλλά λογοτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης έσωσε με την παρέμβαση του ένα παιδί το οποίο επί χρόνια το κακοποιούσε σεξουαλικά ο πατέρας του.
Ένας λογοτέχνης «ανώνυμος» με όλη την αγιοσύνη, την ταπεινότητα και την αξιοπρέπεια που κρύβει από πίσω της αυτή η ανωνυμία και χάνεται μέσα στο πλήθος σαν τους υπερήρωες των παιδικών μας χρόνων που κρύβονταν πίσω από μάσκες και μπέρτες για να πράττουν το καλό.
Ένας άνθρωπος που πιθανώς δεν γνώρισε κριτικές επιτροπές, αγιογραφίες, γλυψίματα και κάμψεις και φυσικά δεν θέλησε να εξαγοράσει την πράξη του με ψεύτικες τιμές.
Υπάρχουν τέρατα γύρω μας αλλά υπάρχουν και Άνθρωποι, ας τους ψάξουμε ακόμα και με κλεφτοφάναρο όσο οι φαύλοι θα μονοπωλούν «σαλόνια», βραχείες λίστες και βάθρα. Γιατί στο τέλος αυτοί είναι που αξίζουν έστω και αν παραμένουν κρυμμένοι στις εγκοπές της παγκόσμιας ιστορίας της ατιμίας…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου