Οι Μαύρες πεταλούδες είναι μια σειρά που εξηγεί με τον πιο ανατριχιαστικό, μακάβριο και ανάγλυφο τρόπο πως το «όχι» μιας γυναίκας σημαίνει πραγματικά «όχι». Παράλληλα αποτελεί έναν δεινό κοινωνικό σχολιασμό πάνω στη χειραφέτηση της και την αυτοδιάθεση πάνω στο σώμα της.
Εξηγούμαι. Όταν ένα ζευγάρι, με τραυματική παιδική ηλικία έρχεται αντιμέτωπο με στην εφηβεία με τον βιαστή της κοπέλας ο άντρας για να την υπερασπιστή τον δολοφονεί, λίγα χρόνια μετά το σενάριο θα επαναληφθεί. Συνειδητοποιώντας την «κτηνώδη» φύση των ανδρών οι δύο αυτές συμπτώσεις θα τους οδηγήσουν σε ένα συνειδητό pattern. Με λίγα λόγια η Σολάνζ θα αρχίσει να ντύνεται προκλητικά φλερτάροντας και παρασέρνοντας τα αρσενικά αρνούμενη την τελευταία στιγμή να ενδώσει, όσοι (οι περισσότεροι δηλαδή) δεν δέχονται την άρνηση της δολοφονούνται από τον Αλμπέρ που παραμονεύει κάπου εκεί κοντά, οι εξαιρέσεις που δέχονται την επιθυμία της την γλιτώνουν.
Την ιστορία επιλέγει (μετά το θάνατο της Σολάνζ) να εξιστορήσει ο Αλμπέρ σε έναν ghost writer. Προσοχή, στη Γαλλία όταν μιλάμε για ghost writers δεν εννοούμε παρατράγουδα τύπου Κρομμύδα αλλά συγγραφείς που γράφουν οι ίδιοι με ψευδώνυμα αυτά που τους εξιστορούν οι άλλοι.
Άρτια παραγωγή, καλογυρισμένη, με μια νότα αισθητικής από την ηδονικότητα και στη σεξουαλική απελευθέρωσης των sixties. Η σειρά μπορεί να ιδωθεί σαν μια εύστοχη κοινωνική διαμαρτυρία για τις παθογένειες των καιρών μας…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου