Θα θεσπίσει η Πολιτεία ένα δίχτυ προστασίας για τον συγγραφέα;

Πλέον οι καταγγελίες που φτάνουν στα κεντρικά μας από συγγραφείς στα πρόθυρα νευρικής κρίσης είναι αμέτρητες.Υπερκοστολογημένες εκτυπώσεις και ανατυπώσεις, συμβόλαια κουρελόχαρτα, φέσια και φυσικά άρνηση καταβολής των δεδουλευμένων όταν φτάνει η ώρα της εκκαθάρισης. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως οι εκδότες στην Ελλάδα λειτουργούν σαν παρέα συμμοριτών του κοινού ποινικού δικαίου.

Απέναντι σε αυτή την καθημερινή απαξίωση που βιώνει ο συγγραφέας η Πολιτεία μένει αμέτοχη. Φυσικά στην Ελλάδα ο πολιτισμός αποτελεί άγνωστη λέξη εκτός αν πρόκειται για τις γνωστές φιέστες παρωδία του ιδρύματος Ωνάσση ή τίποτα συναυλίες του γνωστού αοιδού στον Λυκαβηττό όπου ευτυχώς ο λογαριασμός δεν πάει μόνο στο συγγραφέα αλλά στον μαλάκα τον φορολογούμενο ψηφοφόρο.

Δυστυχώς, εξ όσων γνωρίζουμε σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης ο συγγραφέας δεν αποτελεί τέτοιο αντικείμενο οικονομικού εμπαιγμού αφενός διοτί οι εκδότες εκεί αντιλαμβάνονται την ιερότητα των γραμμάτων αφετέρου διότι λειτουργούν έστω και οι στοιχειώδεις δικλίδες ασφαλείας, αξιοσημείωτη πάντως είναι η περίπτωση γνωστού εκδότη που υπερηφανευόταν στον κύκλο του για το πως μαδάει τους μαλάκες τους συγγραφείς του, αυτά για να μην υπάρχουν αυταπάτες...