Είκοσι χρόνια στον απατεώνα τον Χατζόπουλο μεροδούλι, μεροφάι και καρπαζά. Ταλέντο δεν είχα, είχα όμως τον πρωκτό μου. Τον εξέταζα στον καθρέφτη μερόνυχτα, μαθαίνοντας τις τεχνικές γλειψίματος και τις ερωτογενείς ζώνες του...
Είκοσι χρόνια μεροδούλι μεροφάι μα όταν έφτασε η κατάλληλη στιγμή ήμουν έτοιμος, βιβλίο δεν έβγαλα εδώ που τα λέμε αλλά τι σημασία έχει, ένας αχταρμάς κλάψας ήταν που τα ΑΡΔ το δουλέψανε- να ναι καλά τα παιδιά.Έτσι βγαίνει το μεροκάμματο, έτσι έρχονται οι "διακρίσεις", βραβείο Ευρωπαϊκής Ένωσης με την αγιογδύτισα τη Σοκκόλη στην "κριτική" επιτροπή, όιμε Παναγιά μου
Ένα απόγευμα εμφανίστηκα στο πλατό της ΥΕΝΕΔ, "Μάκης Τσίσας κυρίες και κύριοι, που το τελευταίο του βιβλίο κέρδισε το βραβείο Νόμπελ", προλόγισε η ξανθιά ενζενί παρουσιάστρια, "Το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαρή βλήμα" άκουσα το κοντρόλ να της φωνάζει. Μα να πω την αμαρτία μου για ένα δευτερόλεπτο λίγα κακάκια μου φύγαν από τη χαρά. Τόσα χρόνια υπόθετα γλυκερίνης και καρπαζά, είχε επιτέλους φτάσει η σειρά μου...
*Τα πρόσωπα και τα γεγονότα που εμφανίζονται είναι προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα (μη γελάτε ρε!)
Σατιρικό (;) κομψοτέχνημα!
ΑπάντησηΔιαγραφή