Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, ο Καβάφης έγραφε ποιήματα και τα μοίραζε δεξιά και αριστερά αρνούμενος να καταδεχτεί το τότε σηπτικό σύστημα, ο εκδότης του Νίτσε του έλεγε "άντε παράτα με και συ και ο Ζαρατούστρα σου", ακόμη και ο συγχωρεμένος ο Χριστιανόπουλος καυτηρίασε το σύστημα της εποχής του στην ιδρυτική διακήρυξη της «Διαγώνιου» (κεντρική φώτο). Γενικώς οι εκδότες πάντα βρίσκονταν όχι ένα βήμα πίσω αλλά έτη φωτός υπολειπόμενοι. Και αν η ιστορία πάντα τους ξεφτίλιζε και οι αγαπημένοι τους αυλικοί ξερνιόνταν από τη λήθη της ιστορίας μυαλό ποτέ δεν έβαλαν.
Καμιά άλλη συγκυρία ωστόσο δεν μπορεί να φτάσει τα σημερινά εγχώρια χάλια. Μας λυπεί αφάνταστα όταν βλέπουμε τόσο αξιόλογες δουλειές να φτάνουν στο περιοδικό μας έχοντας αγνοηθεί από τους κατά συνθήκη φωστήρες τη στιγμή που τα παρατράγουδα είτε μέσω «χαλασμένου μαρουλιού» είτε των γνωστών αλλαξοκωλιών προβάλλονται και βρίσκουν θέση όχι μόνο στα παραμάγαζα τους αλλά κυρίως στις αργυρώνητες στήλες επιφυλλίδων και τις ντάνες.
Το στοιχειώδες αισθητήριο που κάποτε είχαν οι παλιοί, με όλα τα κουσούρια τους, έχει αντικατασταθεί από μια κοντόφθαλμη πρακτική κέρδους αλλά κυρίως την παροιμιώδη ασχετοσύνη που πριμοδοτούν οι δημόσιοι υπάλληλοι με τους οποίους έχουν στελεχώσει τα παραμάγαζα τους σε ρόλο κριτών και αξιολογητών.
Δεν θα αναφέρουμε ονόματα καθώς το έχουμε κάνει πλειστάκις και τους έχουμε «γλεντήσει» αναλόγως. Θα κρούσουμε όμως τον κώδωνα του κινδύνου καθώς μια γενιά αξιολογότατων λογοτεχνών θα χαθεί εξαιτίας της ηλιθιότητας τους και της κακογουστιάς τους. Και φυσικά αυτή η προειδοποίηση δεν αφορά μια Πολιτεία που το μόνο που ξέρει είναι να αποθεώνει Οξφορδιανά ξυλάγγουρα χαλαρώνοντας με Βέρτη στα μπουζούκια ενόσω σκορπά δημόσιο χρήμα σε πολυδιαφημισμένα project διαπλεκόμενων ιδρυμάτων, αφορά όμως όλους εκείνους που διαβλέποντας την πολιτισμική Χιροσίμα οφείλουν να συστρατευτούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου