Έλληνες σκατόψυχοι «συγγραφείς»

Πριν από μερικά χρόνια συγγραφέας του συστήματος με παραδοχή προβλημάτων ψυχικής υγείας ποστάρει μια φωτογραφία από το νοσοκομείο έπειτα από απόπειρα αυτοκτονίας. Την αμέσως επόμενη στιγμή ατάλαντος γόνος (επίσης του συστήματος) χρησιμοποιεί, αλλά και αμφισβητεί, το γεγονός με ειρωνική ανάρτηση πως θα δημοσιεύσει ανάλογη φωτογραφία για να αυξήσει τις πωλήσεις του.
Δεν θα σταθούμε στο αν ο πρώτος έκανε θέατρο καθώς η σκατοψυχιά του δεύτερου θα πρέπει- σε κάθε περίπτωση- να θεωρείται δεδομένη. Για να το θέσουμε όσο πιο απλά μπορούμε με ζητήματα ψυχικής υγείας δεν παίζουμε…
Όπως και να’ χει η ίντριγκα, η κατινιά, η μικροψυχία, οι λυκοφιλίες, τα πισωμαχαιρώματα, η ζήλια και ο φθόνος βρίσκονται στην καθημερινή ατζέντα των «υψηλών κλιμακίων» της εγχώριας λογοτεχνίας. Οι εκδοτικοί μεγαλονταβατζήδες άλλωστε πετάν τη σκούφια τους και χαρίζουν και το νεφρό τους για χαμηλού ήθους υφιστάμενους οι οποίοι όταν θα χρειαστεί θα γίνουν και φωνακλάδες. Ο ντόρος αυξάνει τις πωλήσεις οι πωλήσεις αυξάνουν το τζίρο (τα ΑΡΔάκια είναι άλλωστε πρόθυμα να πριμοδοτήσουν κάνοντας την οποιαδήποτε κατινιά πρώτη είδηση).
Έχοντας καταλάβει το παιχνίδι οι βαρύγδουπες δηλώσεις απύθμενης χυδαιότητας δεν προκαλούν εντύπωση, από τη Διβάνη μέχρι τον Μαγκλίνη ο υπόνομος χωράει πολλούς και όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα.
Αναρωτιέμαι τι άποψη θα είχαν ο καυστικότατος Ροΐδης, ο παιγνιώδης Χριστιανόπουλος, ο αιρετικός Καρυωτάκης; Ο Τσιφόρος, ο Σκαρίμπας, ο Ραφαηλίδης, ο Πετρόπουλος, ο Γκόρπας. Για να σηκώσεις πραγματικό κονιορτό θέλει πνεύμα, για να γίνεις ρεντίκολο στην σημερινή κοινωνία του θεάματος και των μανατζαραίων αρκεί απλά η χυδαιότητα. Άλλα ήθη, άλλα έθιμα…

Σχόλια