Είναι πράγματι το κριτήριο του αναγνωστικού κοινού τόσο χαμηλό;

Είσαι ο,τι τρως. Αρχαία Κινέζικη παροιμία. Και πράγματι, αν κάθε μέρα δίνεις σε έναν άνθρωπο σκυλοτροφή μοιραία κάποια στιγμή οι γαστριμαργικές συνήθειες του θα εναρμονιστούν με αυτές των συμπαθών τετράποδων.
Ας μην έχουμε αυταπάτες, το ελληνικό κοινό βομβαρδίζεται τα τελευταία χρόνια τόσο τηλεοπτικά όσο και λογοτεχνικά με ο,τι χειρότερο και πιο φτηνιάρικο υπάρχει. Μοιραία θα αποκτήσει μαύρα μεσάνυχτα για τους βασικούς κανόνες δραματουργίας. Τελευταία απόδειξη η απορία πολλών γιατί κόπηκε από τη γνωστή πλατφόρμα η ανερμάτιστη σειρά «1899», όπως και στον αντίποδα η αποθέωση της- κάτι σαν ταινίας- «Μαγνητικά πεδία»… Όσο για τη «λογοτεχνία», από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει, όταν το πορδοβούλωμα με το «βιβλιοκαφέ» στα νότια προάστια όχι μόνο επιβάλλεται στο κοινό από τα κάθε λογής Μπουροειδή και οι Αμάντες αλωνίζουν προσφέροντας μέχρι και σεμινάρια «δημιουργικής γραφής» σε πάσης φύσεως ηλίθιους δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε καν για «κριτήριο»…
Το κοινό βομβαρδίζεται καθημερινά από θραύσματα ανόθευτου κρετινισμού και λογοτεχνικής αβελτηρίας, μοιραία αν δεν έχει το υπόβαθρο ή δεν έχει ακονίσει επαρκώς τις πνευματικές αντοχές του θα υποκύψει.
Από την άλλη και δεινούς αναγνώστες και δεινούς συγγραφείς έχουμε, στριμωγμένους δυστυχώς στο περιθώριο και ίσως εξαφανισμένους από την πλειοψηφία των εθισμένων στην κακή ποιότητα. Το φταίξιμο ωστόσο δεν μπορεί να ριχτεί στους τελευταίους αλλά στο τρίπτυχο Πολιτεία- Εκδοτικοί- Δημοσιογράφοι. Όσο τα συγκεκριμένα πόστα καταλαμβάνονται από ανθρώπους μειωμένου καταλογισμού και πνευματικής στάθμης ή ακόμα χειρότερα κληροδοτούνται από τους γονείς, τότε η κατάσταση θα επιδεινώνεται.
Καλή χρονιά να έχουμε…

Σχόλια