Βίζιτα (Του Αχιλλέα Σωτηρέλλου)

Το κορμί μου είναι πλατεία.
Τοίχος κοσμημένος με ανορθογραφίες βανδάλων.
Κτήμα δημόσιο.
Χωνευτήρι ανεκπλήρωτων πόθων και νοσηρών απωθημένων
Είναι πίστα που φλέγεται από καμένα λάστιχα.
Το μπιχλιμπίδι στην αρμαθιά του βιομηχάνου και το χρυσάφι στα ακροδάχτυλα του καπετάνιου.
Ο χαβαλές μιας παρέας πιτσιρικάδων λίγο πριν το τελευταίο μετρό.
Η αντίπαλη ομάδα και μια μπάλα στα δίχτυα.
Το κορμί μου είναι καταφύγιο τσογλανιών, απόκληρων και ποιητών.
Ορφανά αποτυπώματα ταλαιπωρημένου ανδρισμού.
Ξινό γάλα και μητρικό χάδι.
Το κορμί μου είναι πλατεία.
Διαδήλωση.
Αλκοόλ.
Απελπισία.
Στιχάκι πεταμένο στα σκουπίδια.
Η απόγνωση κάτω από τα σκουριασμένα κάγκελα μιας πεζογέφυρας.
Τοξικές αναθυμιάσεις αστικής βαρβαρότητας.
Το κορμί μου είναι άχρονο.
Άκαμπτο.
Ουλή.
Κενοτάφιο.
Επαίτης.
Βίζιτα…

Σχόλια