Suntan : Άλλη μια μετριότητα αλεσμένη στη μανιέρα του Weird.

Μια ισοπεδωμένη και χρεοκοπημένη χώρα που αδυνατεί να παράξει πολιτισμό το μόνο που μπορεί να εξάγει είναι μια δήθεν, παραμορφωτική αντανάκλαση της μπολιασμένη με κλειστοφοβικούς συμβολισμούς και επιτηδευμένες υπαρξιακές ανησυχίες. Η αρχή έγινε πριν από μερικά χρόνια από μια γενιά νέων κινηματογραφιστών που συνειδητοποίησαν ότι η συνταγή της επιτυχίας βρίσκεται στον ακατανόητο μικρόκοσμο τους και όχι την ενδελεχή καταγραφή των αμέτρητων παθογενειών της Ελληνικής κοινωνίας που απαντώνται στην καθημερινότητα. Με μπροστάρη τον Λάνθιμο δημιουργήθηκε μια καινούργια βιομηχανία που οι ειδήμονες βάφτισαν Weird για να ακολουθήσει ένα λεφούσι επίδοξων μιμητών.
Το πιο πρόσφατο προιόν της ακούει στο όνομα suntan και ακολουθεί πιστά το δόγμα και την αισθητική της, επιπλέον επιβεβαιώνει το κλειστό κύκλωμα ηθοποιών και συντελεστών που αρχίζει να δημιουργείται για τη διατήρηση όχι μόνο των κεκτημένων αλλά πολύ περισσότερο μιας φτηνής αυταρέσκειας και ενός ανόητου ελιτισμού. Όπως και να χει το κείμενο αυτό δεν σκοπεύει να κρίνει νοοτροπίες αλλά το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που μετά βίας πιάνει τη βάση. Σχηματικοί χαρακτήρες, σεναριακές ευκολίες και προβλέψιμη πλοκή. Ένα ακρυλικό ένδυμα με την σφραγίδα του εργοστασίου ωστέ να μην υπάρξουν παρερμηνείες αλλά πολύ περισσότερο παρεκκλίσεις από τη γνωστή μανιέρα. Με λίγα λόγια το weird πέθανε ζήτω το νέο Weird, η δαγκεροτυπία, η επανάληψη, η νωθρή από το ξεθυμασμένο μελάνι φωτοτυπία.
Στα της υπόθεσης τώρα δεν χωράνε πολλά λόγια. Ένας μοναχικός και προβληματικός Παπαδημητρίου καταφθάνει στην Αντίπαρο για να εργαστεί ως αγροτικός γιατρός, μέχρι που με την έλευση του καλοκαιριού και μαζί των καραβιών από τουρίστες ερωτεύεται την όμορφη και απελευθερωμένη Άννα, η απόρριψη της τον οδηγεί στην εμμονή και την ψύχωση. Στο τέλος τυφλωμένος από το πάθος του την δολοφονεί και η ταινία τελειώνει με τον ίδιο να πλέει ανάσκελα στα κοράλλινα κυκλαδίτικα νερά. Βαθύτερα νοήματα μην ψάξετε, όπως άλλωστε και στα Άρλεκιν, η σειρά εμπλουτίζεται ταχύρρυθμα. Αλλά όταν το αρχικό απροσδόκητο, νεωτερικό ή απλά διαφορετικό καταντάει προβλέψιμο τότε μια βιομηχανία καταρρέει από τις δικές της εμμονές και όχι τις απαιτήσεις του κατά τ΄άλλα προβατοποιημένου και εύπιστου κοινού.

Σχόλια