Αφορμή για το παρόν editorial στάθηκαν δύο περιστατικά. Στο πρώτο διακεκριμένη μεταφράστρια με πολυετή καριέρα στη Γαλλία με είχε ρωτήσει με γνήσια απορία "Καλά, αυτή η Μαλακατέ έχει τελειώσει δημοτικό;", είχε βλέπετε πέσει ένα βιβλίο της συγκεκριμένης στα χέρια της και της είχαν βγει τα μάτια. Στο δεύτερο συζητούσα με μια φίλη για το φαινόμενο Ουελμπέκ και το βιβλίο του "Υποταγή". Φαντάσου σκέφτηκα να πήγαινε ο δύσμοιρος ο Μισέλ με τα "Στοιχειώδη σωματίδια" στην εμμηνοπαυσιακή τη Μπούρα ή τους γνωστούς γόνους χωρίς "συστάσεις", θα τρωγε μια πόρτα από δω μέχρι το Καματερό...
Το ερώτημα λοιπόν είναι για μια ακόμα φορά ρητορικό, εδώ δεν έχουν επιμελητές, διορθωτές, μεταφραστές...αξιολογητές θα έχουν. Ξέρουν ωστόσο να ξεχωρίζουν τα "στράκια" και τις παχιές αγελάδες με εξαιρετική δεινότητα. Φυσικά όπως έχουμε επισημάνει η ζημιά στην εγχώρια λογοτεχνική κληρονομιά είναι τεράστια, πάνε οι Γαβριηλίδηδες, οι "Εστίες" και οι παραδοσιακοί εκδότες που στήσαν από το μηδέν μαγαζιά και όχι παραμάγαζα και τα "πονούσαν" με όλα τα στραβά και ανάποδα τους. Που γνώριζαν με τη βοήθεια καταρτισμένων συνεργατών να βγάζουν Σουρούνηδες, Μουρσελάδες και Ταχτσήδες.
Φυσικά ο εκφυλισμός της Ελληνικής λογοτεχνίας συνεχίζεται, και αν ποτέ πάρει το αυτί σας για κανέναν "αξιολογητή" μη δώσετε βάση, ηθοποιός θα ναι...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου