Αυτόνομοι, Αυτόμονοι κι Αυτόμολοι
ποιητές...
ας ξεθάψουμε από συρτάρια
χυλόπιτες, κενά, αδιέξοδα,
χάρτινες ρινικές αλλεργίες,
μπούκλες, πολυσύλλαβες λέξεις,
αγαμία, βαθιά πολύ βαθιά νοήματα και ιλαρά,
η μαμά μου δεν μ αγαπάει και ο μπαμπάς μου δεν μ' αγόρασε ποδήλατο,
βροχή, αστραπόβροντα, ηλίαση,
θάλασσα, πολύ θάλασσα ακόμη περισσότερη θάλασσα
και λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου ου ου ου
επανάσταση, ναρκισσισμούς και καριοφίλια,
ματαιώσεις, φόβους και διάρροιες,
αγάπες με σπέρμα , αγάπες χωρίς σπέρμα
λογοκλοπές επιτυχείς και θλιβερές, εμμηνοπαυσιακές διακοπές
,
αυθεντίες, ζόμπι έννοιες και πρόωρη τριχόπτωση,
Βιάγκρα, κυτταρίτιδα και μπουκ-ιν στην αθανασία, στενά παπούτσια
κλάψα, ναφθαλίνη κι αυτισμούς,
μυξούλες, καφέδες χωρίς καϊμάκι, αλκοολισμούς
αιμορροΐδες, κρυφούς έρωτες και σπανακόπιτες
ποδολαγνίες, γαστροοισοφαγικές παλινδρομήσεις και μελισσούλες
καράβια που φύγαν , καράβια που πάτε;;
αυνανισμούς με θείες ξαδέρφες ξαδέρφους
αίματα, ρολόγια, σκύλους κι απορρίμματα
μπήχτες , μύστες, και τελωνειακούς,
νεράιδες, χρυσόψαρα , κολπίτιδες,
ρακένδυτους, παρένδυτους και κεφτεδάκια
Παρίσια, ποδάγρα , καπρίτσια
ροζ άχλες, βρεγμένα χώματα κι αρχαίο κάλος, φεμινισμούς, κουηρισμούς και νάιλον κάλτσες
κι ας ταΐσουμε τα πεινασμένα πνεύματα
που δεν θα ξεράσουνε ποτέ
το γάλα που βύζαξαν
από το διπολικό βυζί Δημουλίδου - Δημουλά.
Δεν θα χορτάσουνε ποτέ.
Πάντα πεινασμένοι και κενοί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου