Στα πόσα (λογοτεχνικά) αργύρια εξαγοράζεται η αξιοπρέπεια ρε!

Η αλήθεια είναι πως δεν μας αρέσει να γράφουμε τέτοια άρθρα, καθότι μας είναι πάντα δύσπεπτη η αποφορά που επικρατεί στο χώρο του βιβλίου και κυρίως ο παρασκηνιακός ευτελισμός του. Έχουμε ωστόσο χρέος να βγάζουμε τα άπλυτα στη φόρα, το κάναμε όταν αποκαλύψαμε τις παράνομες επιδοτήσεις που απέσπασε το περιοδικό "Χάρτης" και επανερχόμαστε με τη θέσπιση των "λογοτεχνικών βραβείων" καθώς φαίνεται πως τα κλεψιμέϊκα έπιασαν τόπο.
Ελάχιστη βέβαια εντύπωση μας κάνει που το "σοβαροφανές" αφάν σκατέ της λογοτεχνίας όχι μόνο υποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα τη συμμετοχή του στη βραχεία λίστα ενός αποδεδειγμένα κρατικοδίαιτου λαμογιού αλλά έσπευσε να κορδωθεί μαζί με τα εκδοτικά παραμάγαζα ωσάν να ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του για το νόμπελ. Παρακάτω παρουσιάζουμε τη λίστα της ντροπής
Προφανώς και στην Ελλάδα ζούμε, όπου η έλλειψη ποιότητας αντισταθμίζεται με αλλαξοκωλίκια, εκδουλεύσεις και αργυρώνητες αγιογραφίες, ωστόσο ένας (1) χριστιανός δεν βρέθηκε να πετάξει πίσω στα μούτρα τη "βράβευση" ενός περιοδικού που αποδεδειγμένα υπεξαίρεσε δημόσιο χρήμα. Και φυσικά δεν μιλάμε για τον κύριο Αλισάνογλου (κεντρική φώτο) ούτε το εκδοτικό μαγαζάκι του που κορδώνεται σαν γύφτικό σκερπάνι για κάθε περιστροφή του τσακωνικού χωρού που πριμοδοτεί το ίδιο σηπτικό σύστημα. Αλλά για ανθρώπους που απεχθάνονται τη ρετσινιά του τζουτζέ και του συνενόχου (καθώς εντοπίσαμε και τέτοιους στη λίστα), αλήθεια ακόμα και για κείνους η (λογοτεχνική) αξιοπρέπεια τους αποτιμάται τόσο φτηνά. Και στην τελική στα πόσα αργύρια εξαγοράζεται;

Σχόλια