Τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών δεν αποτέλεσαν έκπληξη, ωστόσο κατέδειξαν κάτι πολύ σημαντικό, τα «κριτήρια» με τα οποία οι πολίτες ψηφίζουν. Εδώ δεν αναφερόμαστε στις εκάστοτε ιδεολογίες, αλλά τα πρόσωπα επιλογής. Τικ τόκερς, τηλεπαρουσιαστές, αθλητές, αναγνωρίσιμοι δημοσιογράφοι. Στην «κενονία» του θεάματος δεν έχει άλλωστε σημασία το περιεχόμενο αλλά το φαίνεσθαι.
Ωστόσο σε μια κοινωνία με τόσο χαμηλό υπόβαθρο ποια θα πρέπει να είναι τα κριτήρια των εκδοτών ώστε να προσελκύσουν «αναγνώστες»; Μήπως άραγε δεν ακολουθούν τις ίδιες πρακτικές «αναγνωσιμότητας» με τις οποίες τα κόμματα προσελκύουν τους ψηφοφόρους; Σε αυτό το πλαίσιο η ποιότητα δεν έχει καμία σημασία (κάτι που πρέπει να γνωρίζει καλά ο κάθε επίδοξος συγγραφέας ώστε να μην παραμυθιάζεται). Με άλλα λόγια, δεν πα να ναι το κρασί ξύδι, αν η διαφήμιση και το μπουκάλι είναι ελκυστικά αυτό θα πουληθεί.
Δεδομένης ωστόσο της εκμάθησης του αναγνωστικού κοινού δημιουργείται ευλόγως το γνωστό ερώτημα της κότας και του αυγού. Φανταστείτε όλα αυτά τα παραμάγαζα να έδιναν έμφαση στην ποιότητα με σοβαρούς αξιολογητές και αξιοκρατικά κριτήρια. Ποια θα ήταν η ανταπόκριση του κοινού; Δεδομένου πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει δεν μπορούμε να μιλήσουμε υποθετικά.
Ωστόσο το ερώτημα παραμένει επίκαιρο.
Και σίγουρα θα πρέπει να αποτελέσει τροφή για σκέψη…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου