Η γενιά της μόνιμης κρίσης.
Η γενιά του εγκλεισμού, των ισοπεδωμένων ονείρων, της κοινωνικότητας με το σταγονόμετρο.
Η γενιά της ανεργίας και των αλλότριων αμαρτιών που φορτώθηκε στην πλάτη.
Σε αυτή τη γενιά ανήκαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα θύματα της τραγωδίας. Εννιά φοιτητές του ΑΠΘ και δεκάδες ακόμα νέοι.
Η ίδια γενιά βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί και την έπνιξαν στα δακρυγόνα.
Αυτή γενιά διεκδικεί κάτι καλύτερο και είναι και δικό μας χρέος να τους το παραδώσουμε.
Δεν είναι ώρα δημοσκοπικών εικασιών. Έτσι και αλλιώς αυτό το έκτρωμα που διοικεί τη χώρα θα πέσει και θα πέσει με πάταγο.
Τώρα όμως είναι ώρα περισυλλογής.
Περισυλλογής και δακρύων…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου