Όταν ένας κύκλος κλείνει δεν ξανανοίγει, έστω και αν οι περισσότεροι άνθρωποι ξεχνούν αυτή τη νομοτέλεια είτε πρόκειται για σχέσεις, καριέρα, ηλικιακές περιόδους. Τις τελευταίες μέρες αναρωτηθήκαμε αν πραγματικά το Καρτέλ έκανε τον κύκλο του, στα πλαίσια μάλιστα της απαραίτητης αυτοκριτικής αναγνωρίσαμε τα σωστά και τα λάθη μας, οι δεκάδες επιστολές που λάβαμε αυτά τα τρία χρόνια υποσκέλισαν τις αναπόδραστες ατέλειες μας…
Όπως και να χει ανάμεσα στο σταυροδρόμι να το κλείσουμε το ρημάδι ή να συνεχίσουμε πρυτάνευσε το δεύτερο. Όχι, δεν κλείσαμε ακόμα τον κύκλο μας, απλώς αποφασίσαμε να αλλάξουμε τον προσανατολισμό μας. Η ενασχόληση άλλωστε με την εκδοτική και λογοτεχνική μούργα επιβάρυνε σημαντικά την ψυχική μας υγεία. Όπως άλλωστε έχουμε ξαναπεί ακόμα και αν έχεις τον εμετό απέναντι σου θέλεις δεν θέλεις κάποια στιγμή θα γίνεις ένα μαζί του.
Έτσι από δω και μπρος ο λόγος μας θα είναι λιγότερο καταγγελτικός. Θα επικεντρώσουμε περισσότερο σε εξαιρετικές πένες, θα προσπαθήσουμε μάλιστα να αναδείξουμε κάποιες από αυτές. Ήδη στα σκαριά βρίσκεται ένας ακόμα λογοτεχνικός διαγωνισμός που θα αναγγελθεί σύντομα.
Ένα κεφάλαιο κλείνει, ένα νέο ανοίγει…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου